Oorsprong

Legakkers                                     

Geen afbeeldingIn het Loosdrechts Plassengebied bevindt zich nog een drietal grote complexen met legakkers. Dit zijn restanten uit de tijd dat in het gebied nog op grote schaal veen werd gewonnen. Op de legakkers werd het opgebaggerde veen uitgespreid zodat het kon indrogen tot turf. Door wind en golfslag zijn veel legakkers verdwenen en ontstonden uiteindelijk grote open plassen. De nog resterende legakkers achten wij van groot natuurlijk, landschappelijk, cultuurhistorisch en recreatief belang.

Het meest gave van de drie legakkercomplexen is de Zuidelijke Kievitsbuurt.

Het Plassenschap Loosdrecht e.o. heeft in de afgelopen decennia met name in dit gebied grote aantallen legakkers aangekocht en een aanzienlijk deel daarvan ook beschoeid. Geen afbeelding
De achtergrond van dit schapsbeleid was dat de legakkers een voor het Loosdrechts plassengebied zeer karakteristiek landschapsbeeld vormen. Het behoud van deze gebieden werd – en wordt nog steeds – van groot belang geacht.
Het beheer en onderhoud van de langgerekte en zeer kwetsbare eilandjes brengt zeer hoge kosten met zich mee. Voor het voortbestaan van de akkers zijn beschoeiingen absoluut noodzakelijk. Een aantal akkers van zowel het schap als van particulieren is, ten gevolge van tekortschietend onderhoud, door wind en golfslag inmiddels grotendeels verdwenen. Door het vervallen van de beschutting van deze akkers ontstaat een domino-effect, waardoor ook andere akkers dreigen weg te slaan.
Een aantal van de verdwenen akkers dient weer te worden opgebouwd. Een aanzienlijk deel van de akkers zal ook de komende jaren opnieuw beschoeid moeten worden teneinde deze in stand te kunnen houden.
 

Beschoeiingsmethoden

Het Plassenschap heeft in de afgelopen jaren in de drie legakkergebieden op verschillende manieren legakkers hersteld.
In de Noordelijke Kievitsbuurt zijn in 1997 drie legakkers van het schap hersteld.
In 1999 zijn langs de Muyeveldse Wetering een aantal eilanden van het schap en van particulieren beschoeid. Ook zijn in dat gebied trekgaten afgesloten met drijfbalken.
In 1999 zijn vier schapsakkers in de Zuidelijke Kievitsbuurt opnieuw opgebouwd.
Op deze manier is ervaring opgedaan met verschillende beschoeiingsmethoden die ontwikkeld zijn sinds het verbod op het gebruik van verduurzaamd hout.

Op basis van bovengenoemdGeen afbeeldinge ervaringen constateert het plassenschap dat een beschoeiing van hardhouten palen en schotten in combinatie met kunststof doek de meest eenvoudige en duurzame constructie is.
Met deze constructie is in 2001/2002 een groot herstelprogramma in uitvoering genomen.
In dit programma is het herstel van 29 legakkers opgenomen met een totale beschoeiinglengte van 7.732m. Hierbij waren 9 particuliere akkers met 1.684m beschoeiing.

Momenteel wordt het voortbestaan van de Kievitsbuurt in huidige vorm bedreigd door de verschillende instanties. Er is geen geld voor het onderhouden van legakkers van het Plassenschap en er is een baggerprobleem in Loosdrecht. Er zijn onderzoeken gaande om bagger te storten in de Zuidelijke Kievitsbuurt. Daarnaast wordt er gekeken hoe de akkers mogelijk ‘ commercieel’ gemaakt kunnen worden. De Belangenvereniging zal zich volledig verzetten tegen deze aantasting van het unieke gebied.